Yolculuk

Canım yolculuk yapmak istiyor. Tam gece vakti. Yolda ışıklar olacak. Elimde önceden okunmuş bir kitap. Önce başımı arkaya yaslayıp bol bol seyredeceğim ışıkları. Birer birer seveceğim onları. Huzur verecekler bana. Işık yüzüme vurdukça camdan yansımamı göreceğim. Gülüyor olacağım muhtemelen.

Girersek ıssız bir yola, kitabıma döneceğim. Selamlayacağım eski dostları. Anılarımı tazeleyeceğim. Ne olacağını bilmeme rağmen yine kaybolacağım hikayede. Aynı heyecan, aynı merak hep olacak içimde.

Başımı kaldırdığımda birkaç damla göreceğim camda. Gülümseyeceğim yine. Damlalar çoğalacak. Bu sefer ışık vurduğunda göremeyeceğim yüzümü. Olsun, yağmuru izleyeceğim. Gece, ışık ve yağmur! Kaybedeceğim kendimi.

Yanımdaki teyze çoktan uyumuş. ''Bayan yanı'' yerimde ''Cam kenarında olduğum için şanslıyım.'' diyeceğim. Başını tutamayacak teyze. Bir o yana, bir bu yana, uyku ile dünya arasında...

Yağmur devam edecek. Bu sefer kulaklıklarım eşlik edecek bana. Kulağımda enfes bir müzik, önümde muhteşem manzara. Sık sık seyahat etmek fikri dolduracak aklımı. Nereye olduğu önemli değil. Böyle mutlu anlar yaşamak isteyecek hep canım.

Yolum daha uzun. Sabahın ilk ışıkları düşmeye başlayacak ve solacak gülümsemem yavaşça. Yolda mola vereceğiz. Ben bir simitçi bulacağım. Şanslıysam bir bardak çay. İki simit alıp arabaya döneceğim. Teyze uyanmış. Birini ona verip birini kendim yiyeceğim. O da benimle çantasındakileri paylaşacak. Adımızı bilmeden arkadaşça anlar yaşayacağız.

Güneş iyice tepeye varacak. En sevmediğim saatler. Neyseki yol bitecek. Bavulum yok. Kalmak için yapılmayacak bu yolculuklar. Biraz vakit geçirip geceden birkaç saat önce yine dönüş otobüsüne bineceğim. Hava kararana kadar uyuyacağım. Sık sık yapacağım bunu.

Tam şu anda yolculuk yapmak istiyorum. Hiç bilmediğim bir yere. Gideceğim yer değil önemli olan. Yapacağım yolculuk beni heyecanlandıran. Uyanacağım ve başımı arkaya yaslayıp ışıkları seveceğim birer birer...