Ben Yalnız Değilim

Ben yalnız değilim ki.

Muhteşem insanlar görebildiğim, harika hikayeler, yazılar okuyabildiğim, geceyi izleyebildiğim gözlerim var. İhtiyacım olduğunda dökebildiğim göz yaşlarına sahibim. Kirpiklerim var beni hiç bırakmayan.

Güzel olan her şeyi duyan kulaklarım var. Harika müzikler, harika sözler, yağmur sesi... Hepsi benim için var. Duyabildiğim her şey!

Çeşit çeşit lezzetleri tadabildiğim bir ağzım var. Beğenin veya beğenmeyin, söylediğimde mutlu olduğum şarkılar. Söylenecek güzel sözler...

Ellerim, ayaklarım ve tam yirmi tane parmağım var. Sarılarak sevdiğim insanlar, güzel yerlere attığım adımlar, dokunabildiğim güzel şeyler var. 

Sevgi dolu bir evim var. Eve her adımımı attığımda beni 'hoşgeldin' diyerek karşılayan annem ve eve her adımını attığında 'hoşgeldin' diyerek karşıladığım babam.

Yumuşak pijamalarım, kat kat yorganlarım, gömüldüğüm yastıklarım. Paçalarımı içine soktuğum çoraplarım. Yerden biraz yüksek, oturunca ayaklarımın yere değmediği bir yatağım var.

Sayısız arkadaşım var. Sayfalarca, kitaplarca, dolaplarca arkadaş. Tek tek sevdiğim, tek tek bildiğim, hayatlarını paylaştığım arkadaşlar.

Uyurken elimin hep çarptığı bir duvar var. Her sabah camın önüne gelen kuşlar. Beni sık sık tırmalayan dünya tatlısı bir kedim. Kahve içtiğim sarı bardağım ve en sevdiğim çay kaşığım var.

Ben kendime sahibim. Beni dinleyen, beni düşünen, beni anlayan, bana destek çıkan bir ben var. Sizin yapamadığınızı yapıp beni seven bir ben. Başımı okşayan, bana sarılan kendim.

Ben hiç yalnız değilim ki. 
Sahip olduğum daha çok şey var...